یک وقتهایی آدم یک تصمیم هایی می گیرد به مثابه ی خریت؟ دیوانگی؟ بی عقلی؟ خوشحالی؟ مستی؟ خوشی بیش از حد؟ خل وضعی؟ از دست دادن مشاعر؟ هوم؟ ...

بعد خودش هم می داند شاید روز بعد، هفته ی بعد یا سال بعد حتی پشیمان شود.. ولی ..

ولی ..

ولی ..

ولی نمی تواند از دیوانگی اش دست بکشد!

یک تصمیم انتحاری گرفته ام .. امیدوارم آخرش زنده بمانم.

هاه ! - یک نفس عمیق -