ما قرار بود بنویسیم از این روزهایمان. از این تجربهی دورتر من از بهدنیا آمدنت و تجربهی نزدیک مادرت از لمس لحظه لحظهی حیات تو. اما درک کن که ما همیشه دو تا آدم گشاد و تنبل بودهایم و مادرت بدتر از من.
پانزده مهر۹۵ تو برای ما واقعی شدی. شاید از اولین جملهی سونوگرافی که نوشته بود «ضربان قلب رویت شد». (واضح است که دارم از روی نوت گوشیام تقلب میکنم وگرنه برای بهخاطر آوردن دیشب هم ممکن نیست انقدر دقیق باشم.)
خیلی با دقت خیره شدیم به نامهی سونوگرافی و خطکش فلزی تا بفهمیم ۷میلیمتر یعنی چه؟ الان حدود ۴۰سانتیمتر هستی و بدون کمک خطکش هم میشود تمام قد تصورت کرد.
0 comments: