آمدم که فردا دوباره برگردم سر کلاس جبرانی و 9 تا طرح باید تا فردا به استاد داده شود وگرنه قسمتی از نمره ی پایان ترم بدون نمره می ماند اما بدون هیچ عجله ای نشستم اینجا گذر زمان را نظاره می کنم که با سرعت می گذرد.
پایان ترم همین وقتهاست ظاهرن و مشق های من باز روی هم مانده..


من می توانم صدای فحش های همه ی دوستان را از راه دور بشنوم مبنی بر گم و گور شدگی ام و در دسترس نبودن و موبایل خاموش و ..
بر من ببخشایید. واقعن حوصله ی حرف زدن نیست. خاموشم کلن!