گاهی نترسیدن هاست که ترس دارد
ماسو یعنی روشنایی ماه
-
اینجا جایی برای نوشتن، نوشتن و نوشتن
برای حرفهای خودم با خودم
-
اینجا جایی برای نوشتن، نوشتن و نوشتن
برای حرفهای خودم با خودم
Link Dump
Blog Archive
-
▼
2009
(178)
-
▼
May
(15)
- این روزها زیاد یادم می رود در باد
- من اینور می خندم فقط..می پرسد: مرد ایده آلت چه جور...
- می گوید مثل هاکلبری فین می مانی. ولت کنن سر از کوه...
- معادله ی سن
- دیشب گفت فهمیده اند تشخیص دکتر اشتباه بوده.. مهره ...
- قدم می زنیم و حرف می زنیم از هر دری.. باران هم مان...
- سین می گفت این اولین بار ست که گروهی می روم تئاتر....
- خواستم بنویسم برایت... بیخیال! چرا بنویسم؟ حساب من...
- موقع سفر کلی اتفاق هیجان انگیز افتاد که گفتم زمان ...
- آمدم که فردا دوباره برگردم سر کلاس جبرانی و 9 تا ط...
- وقتی قرص ساعت 8 صبح فراموش نمی شود، من خواب نمی ما...
- پوستم کلفت شده شاید.. حرفها را می شنوم، بغض می آید...
- پدری که قد می کشد
- گاهی نترسیدن هاست که ترس دارد
- می گوید چند نفر بودید مستقیم می رفتم دانشگاه. اول ...
-
▼
May
(15)
![[Powered by Blogger]](http://buttons.blogger.com/bloggerbutton1.gif){kind=small}
4 comments:
می فهمم...
بخصوص وقتی همیشه با همین نترسیدن ها میری جلو ولی..
نمی دونم چطور بگم ولی
می فهمم حرفتو
راستی می خواستی به راننده بگی نه دست خودمه که قدمم چطوری باشه، شمام زیاد حرف نزن که ممکنه کلا طلسمت کنم همه اش بد بیاری عجب آدمی بوده ها
(دقت کردی چقدر غیرتی شدم!)
بعضی وقتها باید نترسید...
ترس، ترس و ترس...باید رهایش کنم و بس
چرا نینیویسی؟