مردن و خوشگل شدن

اینجوری بهتر شد! مخصوصن با این تب خالی که زخم مانند شده روی لبم و جوش های روی چونه ام.. فقط این ابروها مونده بود تا این ترکیب زیبا!!! را تکمیل کنه.
امروز رفتم آرایشگاه..

به خدیجه - دختری که در آرایشگاه کار می کند - می گم من هر بار میام آرایشگاه به خودم می گم این باره آخره و دیگه نمیام!
خودش را روی صندلی جابجا می کنه و با تعجب می گه چرا؟! می گم درد داره خب.. و خدیجه می خنده!

درست وقتی که از گوشه ی چشم من قطرات اشک سرازیر می شه و حس می کنم که چشمهام را دیگه نمی تونم باز کنم.. آرزو یک ریز حرف می زنه.
یهو می پرسه: پس کی می خوای عروس شی؟! بجنب تنبل..
سعی می کنم چشمهام را باز کنم و مطمئن شم که پلک هام از هم جدا می شه! و با لبخند می گم بی خیال..
دست آرزو باز می یاد جلوی صورتم و چشمهام را می بندم. می گه حیف که پسرهای من سنشون کمه! وگرنه حتمن دو تا از دخترای مامانت را می گرفتم. خوش به حال مامانت 4 تا دختر خوشگل و خانوم داره..
و شروع می کنه به تعریف کردن از مامان و دختراش.. و درد در چشمهای من تردد می کنه..

به قول مهسا که می گه به این می گن شیوه های جذب مشتری و حفظ آن!
ماشالله آرزو حتی شده یه چیز کوچک هم در تو پیدا می کنه که ازش تعریف کنه. از قیافه ات، خانواده ات، مامانت، جنس موهات یا رنگشون، چشمات و ...
به مهسا می گم اگه یه به سرم زد و گوینده !!! شدم.. بدان که همش و همش بر اثر تشویق های آرزو بوده! فکر کن مثلن ازت بپرسن چه طور شد به فکر گویندگی افتادی و بگی وقتی می رفتم سلمونی آرایشگرم گفت صدات خیلی مناسبه و چرا نمی ری یه تست بدی؟! :دی