می گفت مادربزرگش تعجب کرده از این جمع های خانوادگی ما ! از اینکه همه با هم حرف می زنند ولی با وجود اینهمه شلوغی حرف همدیگر را می فهمند و جواب می دهند..

خانه ی مادربزرگ شلوغ و پر سر و صداست. عموها و عمه ها و دخترخاله های بابا و خانواده هایشان.. هر چند نفر که با هم حرف می زنند. کسی از این گوشه ی سالن با آن گوشه ی دیگر حرف می زند. حواسشان به همدیگر هست. اظهار نظر می کنند، با هم می خندند و فقط مریم و زهرا - عروس عمو و عمه - گاه گداری می پرسن فلانی چی گفت؟ و حرفهایی که گیلکی تند و سریع گفته می شوند را نمی فهمند و کسی آن وسط ها برایشان تکرار می کند که عمو مثلن چه گفته یا بقیه چرا می خندند..