معده ی از کار افتاده

این صبح ها که چای داغ از گلو پایین می رود و سعی می کنم یکی، دو لقمه ای هم نان بخورم.. هنوز کامل از آشپزخانه بیرون نرفته ام، بین خودم و خودم درگیری شروع می شود که باید برم دستشویی یا نه؟
که خب نتیجه از پیش معلومه و بازنده این درگیری من هستم که سر از دستشویی در میارم تا معده ام خیالش راحت شه!
ظهرها با احتیاط و کم غذا می خورم ولی معده ام این موقع روز تقریبن خوش اخلاق ست و می توان به اندک درگیری موجود بی اعتنا بود.
شب باز زحمت اضافه ست خوردن شام ولی هم گرسنگی وسوسه می کند و هم نگاه منتظر مادر که مچم را بگیرد!
و باز حکایت صبح ها با شدت بیشتری برقرار ست..